Τασκοδρουγίτες

Χριστιανοί αιρετικοί που ονομάστηκαν έτσι, σύμφωνα με τον Επιφάνειο, «από του τιθέναι τον εαυτού δάκτυλον, τον λιχανόν, επί τον ψυκτήρα εν τω προσεύχεσθαι, κατηφείας χάριν». Η λέξη παράγεται από τις φρυγικές τασκός (= πάσσαλος) και δρούγος (= ρουθούνι). Οι Τ. ονομάζονταν και Πασσαλορυγχίτες. Οι Τ. δεν παραδέχονταν την ενανθρώπηση του Ιησού και τα μυστήρια. Η αίρεση διαδόθηκε τον 4o και τον 5o αι. στη Μικρά Ασία και στη Συρία και διατηρήθηκε έως τον 9o αι. Μερικοί συγγραφείς συγχέουν τους Τ. με τους Ασκίτες, οι οποίοι φύλαγαν το κρασί της θείας ευχαριστίας σε ασκούς και οργάνωναν βακχικές τελετές.